Werkweek 3

In mijn derde werkweek ben ik wederom aan de slag gegaan op de tuin. Ik ben deze week wat dieper ingegaan op het aansturen van een glastuinbouwbedrijf, denk daarbij vooral aan het inplannen van het personeel ten opzichte van de het aantal uren. Dit was erg interessant omdat je dan pas kan zien hoe lastig het kan zijn om rond te komen in je werkzaamheden als je maar 2 of 3 mensen mist. Deze week heb ik ook gekeken naar hoe de producten verkocht worden ten opzichte van het budget om ze te kijken of er op deze locatie op schema word gelopen ten opzichte van de eerder dit jaar gemaakte voorspellingen.

Op vrijdag ben ik naar Jeroen in Chilliwack geweest om daar zijn bedrijf te bezoeken daarna zijn we teruggereden naar mijn huis, Jeroen ligt op een uur afstand rijden van mij maar omdat ik zo vreselijk veel aan het rijden ben de hele dag maakt dat ook niks meer uit.Op zaterdagochtend zijn ik en Jeroen weer vroeg richting Chilliwack gereden om vandaar uit naar Hope te rijden, Hope is een plaats gelegen op 160 kilometer ten oosten van Vancouver en ligt midden in de bergen. We hebben in Hope een stuk gelopen over een route waar vroeger een treinspoor lag, de route liep dwars door de bergen en langs een rivier wat het erg mooi maakte. Na de route zijn we een stuk teruggereden en zijn we over een heel hobbelige bergroute naar Lake Jones gereden dit was een erg groot meer midden in de bergen gevuld met smeltwater. Tot slot zijn we tegen het einde van de middag nog naar de Harrison Hot Springs gereden alleen we hebben daar geen enkele hot spring gezien. Aan het einde van deze drukke dag heb ik Jeroen afgezet en ben ik naar huis gereden. Op naar een nieuwe week.